Vroeger dacht ik altijd hoe kan je nou met je kop tegen een muur aanlopen?
Hoezo teveel werken?
Dan doe je minder en neem je gewoon een uurtje meer rust..
In de loop der jaren heb ik geleerd dat het zo echt niet werkt..
De druk om altijd maar “aan” te staan is enorm.
Een druk die lijkt vanuit onze omgeving te komen maar die wij onszelf opleggen.
Ondanks dat we vaak denken dat wij echt wel opletten op het rust nemen is het steeds moeilijker om een goede balans te vinden tussen rust nemen en werk, familie, sociale activiteiten, sport etc….
Ik hoor het steeds meer om me heen die zich moe, gespannen of uitgeblust voelen en die niet meer weten waar je de energie vandaan moet halen.. Zelfs kinderen klagen over slaap te kort en spanningen.. allemaal tekenen die duiden op een mogelijke burn-out.
Wat is een Burn-out?
Er zijn veel onderzoeken en goede artikelen beschikbaar over dit onderwerp.
Uiteindelijk komt het allemaal hier op neer: Onze hersenen zijn ontworpen voor korte perioden van stress zodat we op dat moment veel gedaan kunnen krijgen.
Stress werkt als een soort turbo of oververhitting voor ons brein. Het is een goed, doelgericht systeem dat ons helpt functioneren en snel reageren als we onder hoge druk staan. Dit flight or fight systeem is al eeuwen oud en gelijk aan het systeem wat bij dieren in het wild gevonden wordt.
Echter om ons brein en stress systeem goed te laten weten is het noodzakelijk om een balans te hebben tussen rust en spanning. Na een periode van oververhitting, moet het systeem even uit gezet worden, afkoelen en herstellen. Dat klinkt redelijk, toch? Maar wat gebeurt er als dat niet gebeurt?
Hedendaags onderzoek laat zien dat stress, en specifieker, stresshormonen een bijtende werking hebben op het brein. Als zenuwen constant het brein ´bijten´ zorgen stresshormonen ervoor dat ze krimpen. Zenuwuiteinden trekken zich terug en zo ontstaat er een ruimte tussen de verschillende zenuwen.
De signalen worden niet meer doorgegeven op de manier zoals het zou moeten. Het is een beetje zoals een telefoonnetwerk met slecht signaal. Gesprekken vallen weg en de kwaliteit is slecht. Het zorgt ervoor dat het concentratievermogen en het geheugen achteruit gaan. Het constant ´baden´ in stresshormonen zorgt ook voor, bijvoorbeeld, vermindering van slaap. Klinkt logisch, toch?
Het kan lang duren voordat het effect heeft op je dagelijks leven, maar tegen die tijd is het waarschijnlijk te laat.”
Bij voortdurende spanning krijgt het niveau van stresshormonen nooit de kans om zich volledig te herstellen. En helaas geven wij ze ook vrijwel nooit de tijd om te herstellen. Tot het moment dat je hersenen aangeven dat ze niet nog meer prikkels kunnen verwerken. Gevolg zijn vaak symptomen als stemmingswisselingen, depressie en angst en lichamelijke klachten als ademhalingsproblemen en onverklaarbare pijnen.
Herken je jezelf hierin? Of ken je iemand met een burn-out Myofascial Release Therapie in combinatie met de processen van Access Conciousness brengen weer rust in lichaam en geest en helpen de innerlijke patronen te veranderen die ten grondslag liggen aan het opbouwen van de stress en spanning.
Recente reacties